یک یادداشت: استراتژی خروج از پاندمی بیماری کروناویروس COVID-19 چکیده: سرمایه گذاری روی تولید انبوه کیت LFA برای فیلتر کردن موارد مثبت COVID-19 یک راهکار منطقی برای باز کردن اقتصاد با حداقل میزان مرگ و میر است. تولید انبوه به معنای تقریباً تست روزانه یا حداقل هفتگی کلیه شاغلین و افرادی که از منزل خود خارج میشوند در کشور است. مقدمه: با وجود اینکه رهبران جهان برای حفظ امنیت ملی کشورخود تریلیون ها دلار روی تجهیزات نظامی سرمایه گذاری کرده اند، آنها نتوانسته اند به اندازه کافی برای یک بیماری همه گیر جهانی آماده شوند. در طول دو دهه گذشته، اعلان خطرهای زیادی در مورد ورود یک همه گیری جهانی، مانند SARS و H1N1 وجود داشته است، اما هنوز هیچ اقدام مشخصی از سوی رهبران برای آماده سازی ما و متعاقباً به حداقل رساندن از بین رفتن جان انسانها انجام نشده است در زمانی که واكسن و درمان مؤثر در برابر COVID-19 هنوز وجود ندارد، دولتها دو گزینه متفاوت برای رویارویی با همه گيری COVID-19 داشتند: الف – مصونیت همگانی: در این گزینه، دولت ها به جامعه اجازه می دهند با تکثیر ویروس به طور طبیعی، در برابر این بیماری مصون شوند. برای ذکر برخی از جوانب مثبت و منفی این گزینه، می توان به آمار مرگ و میر بالاتر (منفی) و باز نگه داشتن اقتصاد (مثبت) اشاره کرد. ب – تخت کردن منحنی: در این گزینه، دولت ها با راهکارهای مختلف و با قفل کردن کشور، سعی در پایین آوردن میزان شیوع بیماری دارند. در این گزینه، میزان مرگ و میر با توجه به پر نشدن تخت های ICU موجود، به طور قابل توجهی پایین میاید، با این حال، دولتها با تقبل ضرر مالی بالا، مجبورند کشور را تا آینده نامشخص تعطیل کنند. اکثر کشورها گزینه دوم را انتخاب کرده اند و امیدوارند بتوانند این شرایط را تا یک درمان جدید، واکسن یا ترکیبی از هر دو ادامه دهند. بعد از گذشت دو ماه در انزوا و قرنطینه و با وجود حفظ فاصله اجتماعی، به وضوح مشخص است، ما قادر به از بین بردن بیماری و پاک کردن آن از جامعه نیستیم. بدون درمان موثر و / یا واکسن، امکان شدت گرفتن دوباره بیماری حتی در جوامعی که توانستن تا حدودی منحنی خود را تخت کنند وجود دارد (فرم W). به عنوان مثال، در چند هفته گذشته، با تمام حمایتها و راهکارهای دولت و جامعه، هنوز میزان آلودگی جدید در کانادا روزانه 1000 تا 1500 است. البته این تعداد در زمانی است که کشور کاملا قفل است. دولت کانادا سخاوتمندانه، تقریباً از بسیاری از خانواده های آسیب پذیر مراقبت خود را انجام داد تا با آرامش خاطر در خانه بمانند. البته این سخاوتمندی زمانی نه چندان دور به پایان خواهد رسید. احتمالاً خیلی زودتر از یک درمان مؤثر یا واکسن. خوش بینانه ترین پیش بینی برای درمان یا واکسن 12 ماه است، در حالی که احتمالاً حمایت دولت کانادا تنها چهار ماه خواهد بود. منطقی است که بگوییم “ما دچار مشکل بزرگی شده ایم“. بحث: پرسش اصلی این است که چطور میتوان در حین باز کردن اقتصاد و کشور، موارد ابتلا به COVID-19 و در نتیجه مرگ و میر از آن را کاهش دهیم؟ حداقل تا زمانی که درمان و یا واکسن مناسب برای از بین بردن ویروس ایجاد شود. تمام روش های پیشگیری مانند انزوا و قرنطینه، فاصله اجتماعی، شستن دست، زدن ماسک در ملاء عام و ضد عفونی کردن سطوح با این فرض است که افراد آلوده در جامعه ناشناخته هستند، اما چرا؟ چرا باید افراد بیمار و ناقل “ناشناخته” در جامعه داشته باشیم؟ تصور کنید ، در جامعه ای زندگی کنیم که هرکسی میبایست یک برگه شناسایی همراه داشته باشد که نمایانگر انجام تست کروناویروس ایشان باشد. در این صورت ما نیازی به روش های پیشگیری ذکر شده فوق نداریم (البته بهداشت فردی و عمومی درجلوگیری از انتفال بسیاری ازبیماریهای واگیردار موثر است). مهمتر ازآن اینکه، ما هیچ نیازی هم به بستن کشور نخواهیم داشت تا از خود محافظت کنیم. دو روش اصلی برای آزمایش COVID-19 وجود دارد: اول: RT-PCR – در این روش با اندازه گیری RNA تعداد ویروس محاسبه میشود. حدوداً یک تا دو ساعت کار آزمایشگاهی لازم است تا وجود یا عدم وجود ویروس آزمایش شود. در این روش، ما حتی می توانیم با تعیین تعداد ویروس ها در نمونه، پروسه بیماری را نیز پیگیری کنیم. دوم: LFAا: تست حضور آنتی بادی ضد COVID-19 در سرم (خون). در این روش با آزمایش هر دو IgG و IgM می توانیم افراد منفی، افراد فعال یا افراد ایمن شده (بهبود یافته) را تعیین کنیم. این روش به آزمایشگاه احتیاج ندارد و فقط در عرض چند دقیقه نتیجه حاصل میشود. هر دو روش نسبتاً آسان است و به راحتی در هر جامعه ای قابل استفاده است. به طور خاص، می توان عنوان کرد روش LFAترکیبی است از تست بارداری و آزمایش قند خون همزمان. در این روش، نیازی به نظارت یک فرد حرفه ای نیست. با یک قطره خون از سر انگشت میتوان آزمایش را انجام داد. این تست نسبتاً ارزان است. در صورت حمایت مالی دولت، می توان آن را به تولید انبوه رساند. آنچه کشور امروز نیاز دارد، شروع به تولید انبوه کیت های LFA است (این کیت شبیه کیت تست بارداری است). این کیت میبایست در دسترس همه در کشور به صورت رایگان قرار گیرد. به منظور اثربخشی بهتر، آزمایش می تواند اجباری شود. اگر شخصی مایل به ورود به هر مکان عمومی، از جمله محل کار، رستوران، ورزشگاه، فرودگاه یا ایستگاه مترو باشد ، باید برگه شناسایی تست منفی کروناویروس خود را ارائه دهد. البته این شرایط فقط تا زمانی که یک درمان موثر و یا واکسن جایگزین شود میتواند ادامه یابد. آزمایش LFA تقریباً در هر مکانی مانند پمپ بنزین، ایستگاه مترو، فروشگاههای شبانه روزی و هر مکان مناسب دیگر به صورت رایگان قابل ارایه میتواند باشد. این مکانها مجاز به صدور برگه شناسنایی موقت معتبر خواهند بود که اعتبار آن میتواند یک یا دو روز یا یک هفته باشد ، که البته بستگی به تعداد تست قابل دسترس دارد. در صورت تولید انبوه ، با توجه به قیمت تستهای مشابه مانند تست بارداری، هزینه کیت میبایست کمتر از چند دلار (احتمالا حتی پایینتر از 5 دلار) باشد ، چیزی که دولت میتواند به راحتی روی آن را سرمایه گذاری کرده تا بتواند کشور و اقتصاد را باز کند. تست RT-PCR همچنین می تواند برای افراد مثبت جداگانه استفاده شود. این آزمایش می تواند میزان ویروس را اندازه گیری کرده و تا زمانی که فرد کاملاً بهبود نیافته ادامه یابد. نتیجه گیری: تولید انبوه تست LFA نسبتاً ارزان است و با ارایه آن به جامعه، موارد مثبت COVID-19 مشخص میشوند. بنابراین، ما نیازی به تعطیل کردن کل جامعه به دلیل عدم اطمینان نداریم. ما می توانیم جامعه را در حالی که ایمن است باز کنیم. ما فقط نیاز داریم که یک کیت نسبتاً ارزان را به صورت انبوه تولید کنیم. رضا پارسا نژاد Reza Parsa Nejad, PhD 21 آوریل 2020
|
