همین که میگم عزیز, اول مرغ بود که بعد تخم مرغ اومد. حالا هی بگو پس مرغه از کجا اومد؟ اینهم مثل همین جریان شادی و موفقیت میمونه. عالم و آدم موندن کدوم اول میاد کدوم دوم؟ اگه من از شما بپرسم اگه موفق بشی شاد میشی یا اگه شاد بشی موفق؟ جوابت چیه اسدالله خان؟
ببین اسدالله خان, به من و شما یاد دادن که “نابرده رنج گنج میسر نمیشود جان برادر”, اونوقت که رنجها رو بردیم هی میبینیم که گنج لامصب هر میره دورتر. اون موقع که جوونیم و انرژی داریم بی پولیم و غمگین, سر پیری هم که میایم معرکه بگیریم کمر درده نمیذاره یه حالی بکنیم. میپرسی چاره چیه؟ اگه TED ببینی، این شازده آقای Shawn Achor میگه مغز آدمیزاد وقتی شاد باشه کلی بهتر کار میکنه و احتمال موفقیت آدم رو هم بالا میبره, تازه میگه شادی اکتسابیه, رسیدنی نیست. تازه یه چیز عجیب و غریب میگه بنام Positive Psychology. من که حالیم نمیشه این بابا چی میگه. تازه، میگه ۹۰ درصد شادی آدمیزاد ساختنیه و از درون میاد. میگه فقط ۲۵ درصد موفقیت کاری از IQ میاد, ۷۵ درصدش از نگرش مثبت به کار میاد. من فکر کنم بچه که بوده گوشهاش رو گرفته قرمه سبزی خورده, الانه کله ش بو قرمه سبزی گرفته.
حالا خودمونیم اسدالله خان، بگو ببینم چقده خوشحال شدی که دانشگاه اسمت در اومد؟ چقده خوشحال شدی که کارت درست شد بیای کانادا؟ چقده واسه موفقیتهای دیگه زندگیت خوشحال شدی؟ چرا دیگه از اون موفقیتها خوشحال و راضی نیستی؟ واسه اینه که من و شما رضایت رو تو بیشتر خواستن میبینیم عزیز, مثل سراب هر چی میریم جلوتر، اونم میره عقبتر. امتحان کن شاد باشی تا موفق بشی گل باقالی. بد نمیبینی اسدالله خان!
