بیا ما بشیم اسدالله خان!

چی کار میکنی اسدالله خان؟ اون کیسه رو بذار زمین, زشته! حالا ما گفتیم که “You Scratch my back, I’ll scratch yours” ولی منظورم این نبود که شما پشت من رو کیسه بکشی. این “مثله” گل باقالی. یه آقایی بکن و تو مکانهای عمومی بچسب به همون “کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من”. اینجا تو YMCA , شما برو زیر دوش خودت تا واسمون حرف در نیاوردن. منظور بنده از ابتدا, همون قضیه همیاری و کمک رسانی تو کامیونیتی خودمونه, وگرنه پشت بنده اصلا نمیخارید, اونم کیسه و سفیدآب تو YMCA.

چی کار میکنی اسدالله خان؟ اون کیسه رو بذار زمین, زشته! حالا ما گفتیم که “You Scratch my back, I’ll scratch yours” ولی منظورم این نبود که شما پشت من رو کیسه بکشی. این “مثله” گل باقالی. یه آقایی بکن و تو مکانهای عمومی بچسب به همون “کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من”. اینجا تو YMCA , شما برو زیر دوش خودت تا واسمون حرف در نیاوردن. منظور بنده از ابتدا, همون قضیه همیاری و کمک رسانی تو کامیونیتی خودمونه, وگرنه پشت بنده اصلا نمیخارید, اونم کیسه و سفیدآب تو YMCA.
ببین اسدالله خان, پر واضحه که ما اینجا تو اقلیتیم, اگه هوا هم رو نداشته باشیم همچین محو میشیم انگاری اصلا نبودیم, چه تو شادی و چه تو سختی. آخه تو غربت مشکلات همچین غول میشن که میخوان کمر آدم رو بشکنند. ما باید از ترکهای خودمون تو ایرون یا کلیمی های اینجا یاد بگیریم. ببین این جماعت چه جوری هوای هم رو دارند. میدونی چرا؟ چونکه با سابقه طولانی در اقلیت بودن, یاد گرفتن که چه جوری پشت به پشت هم وایستند. اگه کار پیدا بشه, تو خودشون تقسیم میکنند, اگه پول باید خرج بشه باز تو خودشونه, اگه کمکی بشه, اول تو کامیونیتی خودشون میگردند. من که به این طرز تفکر احترام میذارم. با اینکه خیلی ها با حاجیکت هم عقیده نیستند.
بگذریم اسدالله خان, با اینکه هوا بس ناجوانمردانه سرده, ولی عید نوروز نزدیکه و آدم همچین خوشش میاد غم و شادیش رو با یکی تقسیم کنه. شما ببین تو دوست و رفیقها کی به کیه, کجا به کجاس, خبرش رو بده, من هم از بر و بچه های دیگه خبر می گیرم. ببین کی ناخوشه یا کی غم داره و عید اولشه. رسم نوروزه که اول سراغ اونها رو بگیریم. با هم که باشیم یهو میشیم یه جماعت به این بزرگی که کوه رو میتونه جابجا کنه, مشکلات کوچولو که جای خود داره. ببین همگی واسه عید برنامه داشته باشند حتی مختصر. بیا کاری کنیم نوروز همه از ته دل بخندیم.
من و تو میشیم ما, اونوقته که همه به ما احترام میذارن اسدالله خان!