بچسب به غذاهای ایرونی, ولش نکن اسدالله خان!

به پیر به پیغمبر اگه من گفته باشم که هر چی ما داریم کهنه و قدیمیه. درسته که بنده کلی و خرده ایی از خودمون ایراد میگیرم و هی چپ و راست غر میزنم, ولی همیشه میگم انشاالله چشاش باباقوری بشه اونی که چشم دیدن غذاهای عالی ما رو نداره. اصلا انشاالله هم سفره ناتیاناهو بشه.
با اینکه غذاهای ملل دیگه هم خوشمزه اس ولی این که کلاس غذای ایرونی یه چیز دیگه اس اظهر من شمسه. غذای ما یه جور هایی Semi-Vegi ه. ما نه مثل هندیها واسه یه کمی گوشت له له میزنیم. نه مثل عربها, تو روغن شنا میکنیم. نه مثل اروپاییها تالاپی یه تیکه گوشت میندازیم تو بشقاب بهش میگیم غذا و نه مثل چینیها هنوز یه چیزی داره تو غذامون وول میخوره! طعم غذامون زعفرونه. نه اینقده تنده که با هر لقمه تو دو 100 متر شرکت کنیم. نه اینقده بی مزه اس که حتی الکتریسیته هم از تو آبش رد نشه!
ببین اسدالله خان, یه دفعه یهو جو گیر نشی فکر کنی آبگوشت و خورش بامیه و لوبیاپلوی ما “خز”ه و پیتزا و همبرگر و پوتین اینجا کلاسه؟ اگه نمیخوای تو سایز کمر یه سال دو کلاس کنی و تو جشن Citizenship تون عرض شما بیشتر از طولتون بشه, دور هر چی غذای آماده اس رو یه قلم قرمز بکش. خیلی چیزهای اینجا با حاله ولی غذا یکی از اونها نیست. یادت نره که غذای ایرونی خیلی سالمتره. به خصوص که اگه از ابتدا با مواد اولیه سالم و بدون مواد نگه دارنده تهیه بشه.
چطوری بهتون بگم اسدالله خان, اگه تو ایرون چایی رو تو قهوه خونه میدن یه تومن و قهوه رو تو کافی شاپ میدن 15 تومن. ولی اینجا قهوه رو تو Tim Hortons میدن یه دلار و چایی رو تو Tea House میدن 5 دلار. اگه تو ایرون, پیتزا رو با کراوات میگرفتی و به اتفاق تاج الملوک خانم میرفتی Fast Food کلاس بذاری. اینجا Big Mac فقط 5 دلاره, ولی gourmet restaurant (!) از 25 دلار شروع میشه. حالا هی بگو کی قرمه (!) سبزی میخوره؟! راستی تا حالا فکرش رو کردی چرا سس تریاکی قهوه اییه؟!
اسدالله خان, روز های زوج انواع خورش, روزهای فرد انواع پلو, آخر هفته هم آبگوشت و اشکنه!